Laatste blog voor deze stage (foto's voeg ik later toe als ik wifi heb)

Wanneer je bedenkt dat je een blog gaat beginnen, lijkt het allemaal zo makkelijk. Helaas is minder waar. Tijdens de stage dagen ben je overdag vooral bezig met, jawel stage. Dus het onderzoek waar je mee bezig bent. Omdat we in de avonden geen wifi hadden, had het ook weinig zin en in de weekenden was ik op avontuur. Dus dan gaat het erg lastig. Maar daarom nu maar even een wat langere post. Wat is er allemaal gebeurd sinds 19 november 2018.

Ik spendeerde mijn dagen door de weeks vooral in de bibliotheek van de universiteit. Het zoeken van artikelen, nuttige informatie en het schrijven van mijn artikel. Omdat dit document als mijn eindverslag diende, vond ik het erg belangrijk om er genoeg tijd aan te besteden en het maximale uit me te halen. Dus vooral veel vaktaal gebruiken, alles duidelijk uitleggen, maar wel zodat het goed duidelijk is en niet te langdradig. Ik heb tijdens het schrijven zeker 4x mijn introductie herschreven, mijn materiaal en methode continue aangepast en ergens zitten huilen om mijn discussie. Het schrijven van een eindartikel is altijd een emotionele rollercoaster. Gelukkig had ik goeie hulp, die mijn stukken doorkeek en nieuwe invalshoeken vond. Dat scheelde veel uitgetrokken haarplukken. Want op een gegeven moment zie je het verschil niet meer tussen je regels en zinnen. Ondanks het feit dat ik het in het Engels schreef, wat toch altijd lastiger is dan dat je denkt, was ik eerder klaar met mijn artikel dan ik dacht. Na een extra controle van de begeleider (die me een geweldig cijfer gaf) heb ik hem dan ingeleverd bij mijn begeleider in Nederland. Dit was 1 dag voor de einddatum van mijn stage, dus ik had perfecte timing. Ik heb mijn stage (vanuit de universiteit) met een geweldig cijfer afgerond en mocht zelf terugkomen voor mijn vervolgopleiding.

Ook zoals vermeld in het vorige blok kregen we een hoop visite. Het eerste weekend kwamen mijn mede-dutchies die ik ken van school terug in Nederland. Die hebben een weekendje bij mij doorgebracht in Anglesea. Samen zijn we op zaterdag eerst naar the California Redwood forest gegaan, waar ik nogmaals versteld stond van de immens hoge bomen. Deze blijven zo ontzettend indrukwekkend. Hierna ging de reis door naar the Otway Fly walk. Dit is de wandeling hoooooog door de bomen. Ondanks dat het een klein beetje miezerde, was het alsnog een leuke wandeling. Omdat we pas na zonsondergang bij onze volgende bestemming wilde aankomen, zijn we doorgereden naar Port Campbell en de laatste must-sees aan the Great Ocean Road. Dit was vooral leuk omdat het voor hun nog helemaal nieuw was. Mijn favoriet blijft toch the Grotto. Na deze stops en een heerlijke maaltijd (thanks guys!) gingen we glow wormen zoeken bij Melba Gully. Zodra het donker is, geven deze kleine wormpjes ene blauwe gloed (hee dat past bij mijn stageonderzoek). Omdat het een beetje miezerig weer was, gaven deze een hoop licht en wat waren het er veel. De wandeling ernaartoe was toch een beetje spannend, want 1 het is donker en je ziet dus niks, 2 je hoorde vooral de koala’s en ook al doen die helemaal niks, er lopen daar beesten die wel wat doen. Ondanks dat was het een geweldige ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. Toen was het toch tijd om terug te rijden naar huis, want het was nog zeker 2uur terugrijden.

Het weekend erop kwam een familielid van de eigenaresse van het huisje langs. Dus heb ik mijn spullen deels gepakt en ben op een vakantiepark gaan zitten. Zo hadden hun het huisje voor zichzelf en kon ik op mijn gemak werken aan het artikel, want die moest af. De zondag in dat weekend ging ik Kim op halen, want die kwam voor 2maanden naar Australië. Omdat we nog 2 dagen op dat park zaten, ging ze op dinsdag gezellig mee naar de bibliotheek van de uni. Er is niks leukers dan het plannen van je vakantie als je eigenlijk je artikel moet afmaken natuurlijk ;) Op woensdag waren we alvast begonnen aan een deel van de GOR, want ik wilde haar de glow wormen laten zien. Met een zelfgemaakte avondmaaltijd hebben we zonsondergang gekeken bij een verdwaalde apostel (Gibson’s step). Hierna zijn we door gegaan naar de wormpjes. Ze waren deze keer in grote getallen aanwezig.

Door omstandigheden hebben Kim en ik ervoor gekozen om hierna het huisje in Anglesea te verlaten en door te gaan. Dus na alles ingepakt te hebben (gelukkig heb ik een grote auto) gingen we haar verjaardag vieren in The Grahmpians. Dat is een groot natuurgebied 3uur rijden vanuit Anglesea. Dus na een vroege start, laatste dingen in de auto gegooid, gingen we dan op weg. Omdat we vroeg aankwamen in Hall’s Gap zijn we doorgereden naar the Mackenzie falls. Na een redelijke klim kwamen we uit bij een prachtige waterval, die zorgde voor een heerlijk verkoelende mist. Na een pauze hier en het opnemen van de natuur gingen we door naar the Barokka lookout. Deze gaf een prachtig uitzicht over de vallei. Omdat we een standaard instagram foto wilde bij the Balconies, gingen we terug naar het huisje (lekker luxe) en na een korte pauze met wat eten gingen we terug naar deze natuurwonder. Hiervoor wilde we dat het een beetje schemerde. Zoals je op de foto ziet, is het uitzicht prachtig. Omdat we niet zeker waren wat het weer ging doen, hebben we de planning omgegooid en zijn we op zaterdag de Hollow Mountain wandeling gaan doen. Dit was vooral veel klimmen over rotsen en redelijk stijl omhoog. Maar ook hier was het uitzicht het zeker waard. Het was een wandeling van 2,5km, maar hij was best goed te doen. Ze hadden aan te de top 2 grotten. 1tje was wat groter en daar kan je makkelijk in staan en leuke foto’s schieten, wat altijd leuk is. Zeker om mensen jaloers mee te maken. Op zondag gingen we de lange wandeling doen naar the Pinnacle lookout. Deze ging door the Grand Canyon en langs silent street. Ondanks dat deze ook veel klimmen was en wat langer, was de omgeving en natuur heel erg indrukwekkend. Zeker als je de natuur in NL gewend bent, is dit echt een eye opener. Denk dat deze wandeling een van mijn favorieten is op dit moment.

Eind van de zondag gingen we door naar ons onderkomen voor de laatste dagen van stage. Dit was op een vakantiepark, waar we lekker de ruimte hadden. Hier heb ik mijn artikel lekker in rust kunnen afmaken en kunnen zorgen voor een goede afronding van stage. Dit zal ook mijn laatste blog zijn over stage, want ik ben klaar. Ik heb er een hoop van geleerd en het was een leuke ervaring om met mensen uit het werkveld te kunnen praten. De dingen die ik heb geleerd, kan ik mooi meenemen in mijn afstudeerstage die ik begin in Maart. En nu gaan we dan beginnen aan de Roadtrip door Aussie. Indien je daar meer van wilt zien, volg mijn instagram zou ik zeggen ;)

PS: Iedereen bedankt die mijn blogs heeft gelezen! En allemaal bedankt voor het geduld haha en zoals al gezegd, ik voeg de foto's later toe. Want de wifi in het motel heeft er geen zin in.

Duurt soms even..

Hallo allemaal.

Wat heb ik allemaal uitgespookt sinds mijn laatste blog. Nou best veel, want het is alweer even geleden. Ik heb eindelijk mijn resultaten binnen van het 1e deel van mijn onderzoek, dus ik kan eindelijk beginnen met uitwerken. Vorige week ben ik ook terug naar Melbourne geweest, naar de VicPol om het tweede deel samples af te geven voor verdere analyse. Nu is het alleen hopen dat deze resultaten op tijd binnen komen, want ik heb nog maar 4weken. De tijd gaat echt mega snel. Ik wil volgende week vrijdag mijn artikel af hebben, zodat die gecontroleerd kan worden de week erna en ik nog aanpassingen kan maken voordat ik hem opstuur naar Nederland. Op deze manier en een strakke to do lijst moet dat makkelijk lukken.

Het weer is nu ook weer beter geworden, afgelopen weekend hebben we zelfs aan het strand gelegen. Ben voor het eerst in jaren weer verkleurd en niet rood deze keer. Yay! Ook hebben we maar meteen even een grote schoonmaak gehouden. Dit was het laatste weekend dat we samen waren, zonder visite. Dus hebben we alle meubels aan de kant geschoven en grondig schoongemaakt. Helaas heeft op donderdag de tv vakantie genomen, dus kwamen we erachter hoe nog rustiger het is. Dit kan wel weer gemaakt worden, met een update. Helaas hebben we geen internet in het huisje, dus konden we dat dit weekend niet doen. Vrijdags hebben we iets gedaan wat ik al jaren wilde, namelijk paardrijden. Ik heb dit al jaren niet meer gedaan, maar het was alsof ik nooit wat anders had gedaan. We hebben een prachtige rit gemaakt door het nationale park en langs het strand. Ik had natuurlijk weer het koppige paard, want dat past wel bij me. Maar ondanks dat was het een geweldige ochtend.

Ondertussen zijn er ook nog 2 andere weekend doorheen gegaan. Het 1^eweekend hadden we visite. Dit was een beetje apart, want ze waren niet echt sociaal. Ze zouden een weekend blijven, maar uiteindelijk gingen ze pas op dinsdag. Op zaterdag zijn we een rondje gaan rijden door het nationale park. Eerst zijn we op zoek gegaan naar koala’s. Het was even zoeken, maar uiteindelijk zagen we er 1tje hoog in de bomen zitten. Deze maakte een enorme herrie, anders hadden we hem nooit gevonden denk ik. Na deze ontdekkingstocht zijn we door gereden naar Lake Elizabeth. Dit is een best makkelijke route, zolang je de bordjes gewoon volgt. Alleen mijn navigator (aka Coco) had een andere route bedacht, dus helaas kwamen we in de middle of niks uit en waren we redelijk verdwaalt in het park. Want op een gegeven moment stopt ook het internet ermee, want je bent buiten bereik. Dit was niet echt heel handig. Maar uiteindelijk kwamen we uit bij het meer en dit was zeker de moeite waard. Eenmaal thuis aangekomen, bleek het huis overgenomen te zijn. Dus zijn we maar gaan uit eten. Wat een straf. Zondags hebben we niet veel gedaan. De normale opruimdingen (wat meer was, omdat de visite niet echt opruimde) en de wekelijkse boodschappen. Een voordeel van visite hebben, is dat we lange dagen op stage maakten.

De vrijdag daarop hadden we een eindejaars feestje bij een student thuis. Een voordeel van de huisfeestjes hier, is dat deze al om 8pm beginnen en dan stoppen rondom 12pm. Als je dacht dat studentenfeestjes heftig waren in Nederland, hier kunnen ze er ook wat van. Dat weekend waren we niet echt veel waard. Het was het eerste warme weekend en hier zijn we niet echt aan gewend. Dus we deden lekker rustig aan. Wat ook wel een keer fijn is.

Komende weken staan in het teken van afronding stage, artikel schrijven en een mega lading aan visite.

Nog verder naar de andere kant van de wereld.

Hallo!

Daar ben ik weer met een update. Wat heb ik allemaal uitgespookt. Eerst maar even een update over stage, want daarvoor zit ik hier natuurlijk. Ik heb eindelijk van een deel van het project mijn monsters afgenomen (YAY), deze zijn nu naar de VicPol ter analyse. Ik hoef nu nog maar 2dagen monsters af te nemen en dan is het resultaten verwerken. Dus het einde is in zicht. Niet gek ook als je al bedenkt dat het alweer November is. Nog 6 weken en dan zit het stage avontuur er hier alweer op. Ben nu ook langzaamaan informatie aan het verzamelen voor het schrijven van mijn eind artikel die ik moet inleveren. Dit bestaat vooral uit al bestaande artikelen waar ik mijn discussie en uiteindelijke conclusie op kan gaan baseren. Dit zijn er al een hoop die ik heb gevonden.

Maar naast stage doe ik natuurlijk ook leuke dingen. Zo zijn we wat meer gaan rondrijden door de omgeving en hebben we ene plek gevonden waar van oorsprong een vulkaan heeft gestaan. Deze was alleen even op vakantie en hierdoor niet meer aanwezig. Wel zorgde dit voor een mooi uitzicht en konden we het meer goed zien. Daarnaast was ik me ook aan het voorbereiden op een kleine trip die ik ging maken. Dus dat betekende alles opruimen, wassen en spullen klaar leggen.

Vrijdag (26^ste) zat ik vanaf half 5 lekker mensen te kijken tot het tijd was om in te checken. Want ik was op weg naar Nieuw-Zeeland om kim op te zoeken. Rond half 9 ging de check in open en begon de rij. Aangekomen bij de balie bleek ik weer even problemen te krijgen met die fout in m'n visa. Maar omdat ik dat wist, was het geen probleem en kreeg ik mijn ticket. 23:15 zou ik gaan vliegen, dus hop door de security. Hier aangekomen kreeg ik eerst een bom check. Dat is altijd leuk. Aangekomen bij de paspoortcontrole was er weer even gedoe want ze konden me niet vinden in het systeem. Toch maar even laten aanpassen, want dit zorgt voor meer stress dan dat nodig is. Gelukkig was dat zo gebeurt en volgens mij vonden ze het wel grappig. Met 20min vertraging ben ik uiteindelijk opgestegen en opweg. Na 3uur vliegen kwam ik zaterdag ochtend aan in Auckland, met 0 slaap. Want waarom zou je slapen? Volgende stap was door de bagage check en paspoortcontrole. Aangekomen bij de paspoortcontrole hoefde ik maar 3vragen te beantwoorden. Ben je korter dan 3maanden hier, heb je een terugvlucht geboekt en heb je een strafblad. Ja ja en nee en hop ik was in Nieuw-Zeeland. Klinkt zo makkelijk. Door naar de bagage check, want ik ben die eerlijke reiziger en had mijn eten en schoenen aangegeven. Oploskoffie mag gewoon mee en mij wandelschoenen waren ook goed schoongemaakt (lekker lot). Even mijn huurauto ophalen en dan gas geven naar Waihi.

De rit van 1,5uur was echt prachtig en de natuur is beeldschoon hier. Om mezelf een beetje wakker te houden had ik lekker hard de beste Apre Ski hits aanstaan en een kop koffie naast me. Na een stop bij Kim, waarbij ik de waterval in de achtertuin heb gezien (wil ik ook in Breda) hebben we haar spullen achterin gegooid en gingen we op weg naar Hobbitton. Hier werd ik zo gelukkig van. Daar aangekomen heb ik me snel even opgefrist en na een kop koffie gingen we maar eens de shop in. Dit viel best TEGEN, maar een toch iets leuks kunnen vinden voor Olaf. We hadden al kaartjes dus toen het onze tijd was, gingen we met z'n alle de bus in. Deze reed ons door de heuvels richting de set. Met een korte introductie kregen we uitleg over waarom ze dit zo hebben gedaan en werden we afgezet bij de set. En toen ging de tour beginnen met extra details die werden verteld. Het was echt leuk om dit zo te zien en te beleven. Zeker voor een fan zoals ik. We liepen langs allemaal hobbithuisjes en hebben zelfs een drankje gedaan in the Green Dragon. De tour is zeker een aanrader en was geweldig. Na de 2uur durende tour was het tijd om naar Rotorua te gaan en in te checken in ons onderkomen. Dit bestond uit 2 bedden en een bureautje. De wc en douche zaten naast ons en tegenover hadden we een grote keuken. Helemaal prima dus. De supermarkt zit om 3min rijden en na een lekkere en voedzame maaltijd was het relax tijd. Met een fles wijn en Netflix kwamen we de avond wel door.

Zondag waren we op tijd weer onderweg naar Wai-O-Tapu thermal wonderland. Hier moest je op tijd zijn, omdat de geiser maar 1x op een dag wordt aangezet. Omdat we er zo vroeg waren, hebben we eerst de 1^ewandeling gedaan. Meteen bij binnenkomst viel ons de heerlijke geur van zwavel op. Na verschillende mudpools te hebben gezien, kwamen we uit bij een meer dat bestond uit allemaal verschillende kleuren. Al deze kleuren hebben een eigen betekenis aan mineralen die in het water aanwezig zijn. Aan het einde van de wandeling was ineens een knal groen meer. Zo groen had ik water nog nooit gezien. Omdat het tijd was om naar de geiser te gaan, reden we op ons gemak die kant op. De Geiser werd aangezet met een natuurlijke zeep en na een eerst een tijdje te hebben geschuimd, brak de koele bovenlaag en werd de onderliggende druk losgelaten. Dit zorgde voor een krachte waterstraal, die recht naar boven spoot. Na dit een tijdje te hebben aanschouwd, zijn we door gegaan naar de laatste 2 wandelingen. De kleuren op deze paden waren zo krachting en doordat de zon nu begon te schijnen was het nog mooier. Er was een nog groter groen meer bij de laatste wandeling. Hier kon je goed zien dat water met zijn normale kleur het meer in stroomde en hier groen werd. Nadat we alles goed hadden bekeken en beide onder de indruk waren van de natuur, was het tijd om verder te gaan. Na een korte stop in Rotorua, waar een Starbucks was (LoveIt) was het tijd om ons op te gaan frissen voor het avondprogramma. We hadden een Maori experience geboekt. Zo kregen we een inkijk in hoe deze mensen vroeger leefde en hoe ze zich tot op de dag van vandaag nog aan dit geloof vasthouden. Het was een geweldige ervaring en prachtig om te zien. Bij binnenkomst mochten we niet lachen, glimlachen of onze tong uitsteken want dit was onbeschoft tegenover de mensen van het dorp. Onze zelfgekozen chef deed mee aan het welkomst ritueel, wat best intimiderend overkwam. Tijdens de busrit terug, deden alle personen een nummer van hun eigen land. Dus wij deden natuurlijk een liedje genaamd; Poesje mauw. Want welk ander nummer moeten we leren aan de mensen.

Op maandag hadden we wat kleine dingetjes op de planning staan die we wilde zien. Het weer was heel slecht voorspeld, dus daar moesten we rekening mee houden. We zijn eerst naar de Wairakei Terrasces walkway geweest. Hoewel deze zijn gemaakt door mensen, is het door de 18jaar veranderd in een natuurlijk verschijnsel. Het water dat aanwezig was op deze terrassen, was knalblauw. Omdat het licht miezerde was de stoom die ervanaf kwam enorm. Hierna ging de reis naar de Huka Falls. Huka is Maori voor foam ofwel schuim. Het water stroomde met een immense kracht door de rivier. Wat leuke feitjes, per seconde gaat er 220.000 liter naar beneden door de waterval en er kan elke 12 seconden een voetbalveld worden gevuld met de hoeveelheid water. Dit water was zo helderblauw, zoiets had ik in Australië nog niet gezien bij een waterval. Tegenover de watervallen zaten de Craters of the Moon. Dit is een wandeling die langs verschillende kraters gaan, die bestaan uit mudpools. Sommige zijn opgedroogd, maar 2 waren enorm aan het bubbelen en herrie aan het maken. Op zo’n moment realiseer je je wel dat we in een actief vulkanisch gebied zijn. Overal in het gebied komt stoom uit de vloer, en het zand is ook warm. Een gekke gewaarwording. Tegen het einde van de wandeling begon het ineens kneiter hard te regenen. Dus het was tijd voor een hapje eten in Taupo, korte boodschappen ronde en daarna even rusten op de kamer. Een zelf gekookte maaltijd doet altijd wonderen om weer even warm te worden. Nadat we een hapje hadden gegeten en wat droogs hadden aangetrokken gingen we op weg naar een Redwoods walk in het donker. Een Redwood bos heb ik al eerder gezien, maar nog niet in het donker. Er waren verschillende lampen opgehangen in het bos en terwijl we hoog door de bomen liepen, zorgde dat voor een goed effect. Er waren verschillende lampen verstopt op de vloer, en licht effecten op de bladeren. Het was erg gaaf om dit zo te zien.

Dinsdag was het uit check dag. We mochten onze koffers bij de inn achterlaten, terwijl we naar de Kerosene creek reden. Dit is een natuurlijke hotspring waar je in kan zwemmen. We waren er voor een tijdje helemaal alleen, met 1 andere Nieuw-Zeelander. De mensen zijn allemaal superaardig en maken graag een praatje met je. Zo kom je nog meer te weten over het land, maar leren zij ook wat over ons geweldige Nederland. Na even in het warme water te hebben gelegen, zijn we teruggereden naar de inn. Daar even omgekleed en onze koffers maar even opgehaald. Na een korte koffiestop bij Starbucks, (het is niet dat ik afkick verschijnselen heb ofzo, maar ik moet het nu weer even een tijdje zonder doen, dus als het nog kan ga ik toch echt even een ijskoffie halen) gingen de 3uur durende rit maken naar Auckland. Hier aangekomen bleek het parkeren een ramp. Maar uiteindelijk lukt ook dat natuurlijk. Omdat we lang in de auto hadden gezeten, was het eerst tijd om even een drankje te doen. We vonden een snoezig tentje, waar ze verschillende biersoorten hadden. Ook Belgisch witbier, yay. Hierna zijn we een rondje gaan lopen door het centrum en waren we op zoek naar een restaurant. We kwamen uiteindelijk uit bij een Turks restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Om onze 4 dagen goed af te sluiten hoort daar natuurlijk een cocktail bij. Dus voor Kim een koffie cocktail en voor mij een alcoholvrije. Want ik ben verstandig en moest nog autorijden natuurlijk. Toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen, Kim te droppen bij het hostel en mijn auto in te leveren.

Ik was uiteindelijk om half 10 op het vliegveld, terwijl mijn vlucht pas vertrok om 6am. Je hebt vroeg en je hebt fanatiek vroeg. Dus ik heb me vermaakt met mensen kijken en netflixen. Om 4am mocht in eindelijk inchecken en mijn koffer droppen. Blijkbaar was de Internation Departures security check verbouwd en werd deze opnieuw geopend. Dus we moesten als schapen wachten tot half 5, voordat we erdoorheen mochten. Ik was gelukkig niet de enige die hier niet echt blij van werd. Toen konden we eindelijk door naar de gate en hop het vliegtuig in. Zodra ik zat, sliep ik. Vast supergezellig voor de personen naast me. Met 45minuten vertraging lande ik uiteindelijk weer in Melbourne waar Co me ophaalde. Omdat ik een goeie student ben, gingen we meteen door naar de universiteit. Hier aangekomen bleek het internet eruit te liggen. Daar hebben we dus helemaal niks aan. Thuis aangekomen heb ik heerlijk even geslapen, eten gekookt en weer verder gaan slapen.

Ook hebben we te horen gekregen dat we visite krijgen komend weekend. Heerlijk dat we dat 2dagen van tevoren te horen krijgen. Blijkbaar willen wat mensen rust van de stad en komen ze een weekendje relaxen in Angelsea. Dus we moesten nog even snel het huis opruimen. Niet dat het een puinhoop was, maar een doekje doet wonderen. Ook hebben we de eerste dag 30+ graden gehad. Dit ging gepaard met een tropische onweersbui. Het was zelfs in de avond nog warm.

Omdat ik super veel foto’s heb gemaakt van mijn NZ trip, staan deze allemaal in het bijbehorende album. Dus kijk gerust even daar :D Tot volgende keer!

Liefs Lot

Week 12.

Daar ben ik weer, met een korte update. Deze week hebben we het even rustig aangedaan, vandaar ook een wat korter blogje. Stage gaat voorspoedig en volgens onze begeleiders zijn we uitstekend bezig. Of nouja dat staat op onze tussentijdse beoordelingen. Ik heb nog een paar tips gekregen die ik uitkan voeren voor mijn project en dan is het alleen nog wachten op de resultaten. Langzaamaan is het aftellen alweer begonnen, nu we alweer halverwege oktober zitten. Het is ook erg fijn dat de temperatuur beter wordt. Hoewel het af en toe nog wel regent (of nouja miezert) is het wel lekker weer. Ook zijn de dagen een stuk langer door het tijdsverschil, dus we kunnen nu ook langer van het weer genieten.

Voor het weekend hebben we weinig op de planning staan. Op zaterdag gingen we even kijken bij een markt in Torquay, alleen viel dit ontzettend tegen. Er stonden misschien 10 kraampjes die allemaal eten verkochten. Dus we zijn maar doorgereden naar de Aldi (waar we Duits bier hebben gehaald, want waarom niet) en het centrum. Na een kort rondje door het dorpje en wat aankopen voor Coco, gingen we naar huis om te lunchen aan het strand.

's Avonds gingen we richting Geelong, waar een festival was. Dit begon bij zonsondergang en door het hele centrum waren voorstellingen met licht en live muziek. (zie foto album voor meer foto's). Vooral de Siren Song was indrukwekkend. Hier werd een voorstelling geprojecteerd op verschillende boten. We hebben hier een paar uur rondgelopen en na een paar drankjes was het tijd om weer richting de auto te gaan. Omdat we met de park en ride zijn gekomen, moesten we natuurlijk ook weer met de bus terug. Hoe georganiseerd de heenreis was, hoe niet georganiseerd de terugreis. Eerst stond de bushalte niet goed aangegeven en daarna moesten we nog 30min wachten in een lange rij op onze bus. Maar gelukkig ben ik het OV in Nederland gewend, dus dit was eigenlijk helemaal niks.

Zondag hebben we lekker helemaal niks gedaan. Beetje opgeruimd, gewassen en Harry Potter gekeken. Even weer opladen voor komende weken.

De blog is wat korter dan normaal, maar ik heb ook niet heel veel gedaan.

Zie ook het album voor deze week, hier staan nog meer foto's in van de avond in Geelong.

Week 11.

Ik doe me best om elke week even tijd te vinden om dit te schrijven. De week begon goed met een kapotte waterleiding op de universiteit, waardoor eigenlijk niks meer gebruikt kon worden. Dat was dus een thuis studie dag, met 24 graden en volle zon. Dus laptop mee het terras op en je hebt het leukste kantoor ooit. Op woensdag was dit gelukkig weer gemaakt, dus konden we weer naar kantoor en veilig alle faciliteiten gebruiken. Mijn project gaat goed. Volgende week (terwijl ik dit schrijf heb ik dit gesprek al gehad) heb ik een meeting met mijn begeleiders over de voorgang en wat ik nog kan uitvoeren. Soms heb ik het idee dat ik meer op kantoor zit dan dat ik echt het praktijkgedeelte uitvoer, maar dit hoort er ook bij denk ik dan maar. Ondertussen zijn we al begonnen met het schrijven van het eindproduct, wat altijd een uitdaging is. Maar we zitten op de helft van de stage nu, dus we hebben nog even de tijd.

In de tussentijd zijn mijn opa en oma er ook nog steeds, die zichzelf moeten vermaken terwijl ik op kantoor zit. Donderdag gaan we we weer met zijn drietjes op stap. Deze keer gaan we naar Melbourne, want vanuit hier vliegen ze op zondag. We zijn 's ochtends eerst naar St Kilda geweest. Nu ik er voor een tweede keer ben, is het toch leuker dan de eerste keer. Misschien kwam het ook omdat het weer een stuk beter was. Na een rondje door de winkelstraat zijn we doorgelopen naar de botanische tuinen. Deze waren mooi aangelegd, maar niet echt mega spectaculair. Misschien dat die in Melbourne zelf beter zijn, moet ik maar een keer gaan onderzoeken.

's Middags gingen we op zoek naar onze airbnb. Deze blijkt midden in het centrum te zijn, naast de queen victoria market. Na een korte rustpauze zijn we de stad ingegaan. Hier hebben we de winkels bezocht en later op de avond de grote bibliotheek. Deze blijft prachtig, ook al zie ik hem voor de tweede keer. De stad blijft druk en gezellig, ook al wordt het later op de avond. We hebben die avond in een Zwitserse restaurant gegeten met kaasfondue en typische muziek. Dit zorgde voor een erg grappige avond, want zoiets verwacht je niet hier.

Vrijdag ging de tocht richting Philip Island, want wie wil er nu niet pinguïns zien. Na een wandeling rondom Nobbies, dat er weer totaal anders uitziet dan de vorige keer. Doordat het nu lente is, komt de natuur beter tot zijn recht dan toen we er waren 2 maanden geleden. We waren op tijd bij de pinguïns, wat zorgde dat we een plekje vooraan hadden. Het nadeel was dat we wel 1,5 uur in de kou moesten zitten wachten tot ze uiteindelijk te voorschijn kwamen. Maar ze kwamen wel tevoorschijn om 19u en het waren er zoveel! Het was jammer dat mensen ondanks alle waarschuwingen dat er geen foto's gemaakt mogen worden, mensen dit wel gewoon nog doen. Het was zo druk met mensen, dat we niet echt rustig de tijd hadden om door de duinen te lopen en ze te kunnen zien. Maar gelukkig hebben we er toch nog een hoop gezien en later op het einde liepen ze langs de uitgang wat zorgde voor een grappig beeld. Er was deze keer weer een pinguïn die de weg wilde oversteken, alleen jammer dat dit niet mogelijk was. Er stonden namelijk Aziaten in de weg die ondanks dat de ranger het vroeg, niet aan de kant wilde gaan.

Op zaterdag hadden we een relaxte dag door de stad, met een beetje winkelen en rondwandelen. We zijn begonnen met een bezoek aan de QV markt. Als je ooit souvenirs wilt kopen, moet je echt hier zijn. Er zijn zoveel winkels die dit verkopen, en ze verkopen bijna allemaal hetzelfde. Dus opzich ben je er snel doorheen. Hierna hebben we de gratis tram gepakt naar federation square en richting Hosier's Lane. Deze keer waren er niet echt hele spectaculaire graffiti's gemaakt, maar er waren alsnog een paar mooie te zien. De voorgaande dagen stonden er tulpen langs de kant, maar deze waren voor deze dag al weg. De routen ging verder langzaamaan terug naar het appartement, met een korte stop voor een heerlijke cocktail, voor een korte pauze. Of nouja pauze. Opa en ik bedachten dat we best even konden gaan zwemmen. Dus wij vol goeie moed richting het zwembad, met de trap. We zaten op verdieping 13, dus wij naar verdieping 8 voor het zwembad. Alleen daar ging de deur niet open. Dat is gek dachten we, dus op naar 6 waar de parkeergarage is en waar je dus het trappenhuis uit kan komen. Tenminste dat zou je denken. Nee dus.... Dus wij weer terug naar de 13e verdieping om de lift te pakken. HELAAS! Daar ging de deur ook niet open. Dus dan maar door naar de begane grond om hier de lift te pakken. Uiteindelijk waren we al half kapot en toen moesten we nog gaan zwemmen. 's Avonds gingen we terug naar hetzelfde straatje als waar we de cocktail hebben gedronken. Met live muziek, heerlijk eten en Belgisch bier hadden we een super afsluiting van de afgelopen twee weken. Als je zo terug denkt is het heel bijzonder dat ik een beetje van mijn Australië trip heb mogen delen met mijn opa en oma.

Op zondag was het dan tijd om naar het vliegveld te rijden en afscheid te nemen. Het is een raar idee dat ik hun hier op het vliegveld zet en zelf hier blijf. Maar ik heb nog 4 maanden aan avonturen voor de boeg, waarvan 9 weken stage en dan daarna lekker reizen met Kim.

Tot volgende week,

Lot

ps. er staan meer foto's in het album van deze week!

Week 10

Zo slaan we een paar weken over, zo heb je er ineens 2 van 3weken. Mijn excuses voor de het niet posten (SORRY MAM!). Afgelopen week heb ik mijn tijd verdeelt tussen stage en mijn visite. Want mijn grootouders zijn aangekomen aan de andere kant van de wereld. Op stage gaat alles zijn gangetje. Het project gaat goed en mijn begeleiders zijn tevreden. Dat is altijd een positief ding. Zodra mijn opa en oma weg zijn ga ik verder met het grote onderzoek waarbij ik drie weken de tijd heb om dit uit te voeren. Want hierna is de ruimte niet meer fulltime beschikbaar voor mij. We zijn alweer halverwege de stage, de tijd gaat zo snel hier. Nog 10 weken te gaan en dan zijn we alweer klaar. We hebben afgelopen week ook weer een afspraak gehad in Melbourne bij de politie. Omdat mijn begeleider daar niet aanwezig is komende tijd, ging het vooral over het project van Coco. Dit was geen probleem, want ik had al mijn voortgang besproken met mijn begeleider van de uni.

Op woensdag zijn we met zijn alle naar Ballarat wildlife park geweest. Dit was echt een leuke ervaring. De kangoeroes lopen daar gewoon rond en laten zich aaien en selfies met ze maken. Zodra je eten had kwamen ook de emoes ineens aanwandelen. Ook waren de koala’s veel actiever hier dan in het vorige park waar we waren geweest. Dat was zo leuk om te zien en om ze te rond scharrelen. Ze hadden hier ook kleine pinguïns die je van heel dichtbij kon bekijken. Dus al met al is dit park een zware aanrader. Het stadje zelf is ook erg leuk met een aardige winkelstraat. Ook heb ik hier de allereerste Rabobank gespot. Toch een klein beetje Nederland hier. De weg ernaartoe gaat langs grote gele weilanden wat zorgt voor een prachtig gezicht.

Voor het weekend stond een reis naar Portland gepland. Dit is een rit van ongeveer 5uur langs de Great Ocean Road, zo’n 328 km. Het eerste stuk heeft opa gereden, want dit was al bekend terrein. Nadat we een korte lunchpauze hebben gemaakt in Port Campbell, ging de reis verder en reed ik. Langs de route ontdekte we nog wat dingen die we wilde zien, maar omdat we voor een bepaalde tijd moesten inchecken bewaarde we die voor de terugweg. Zodra we de B100 afgingen (GOR) kwamen we in het platteland terecht en werd het ineens een beetje saai. Er was weinig te zien en de dorpen waren niet echt aantrekkelijk om even te stoppen. Portland zelf is een leuk dorp met veel te zien. De omgeving is ook een mooi stuk. Er zitten verschillende restaurantjes en winkeltjes, maar het is wel een echt arbeidersdorpje.

Dit weekend zijn we ook naar Cape Bridgewater geweest. Hier zijn verschillende dingen die we wilde zien. Eerst hebben we een hike gemaakt van 2,5km redelijk stijl naar boven om de zeehonden te zien. De weg naar boven liep langs de kliffen wat zorgde voor een prachtig uitzicht. Eenmaal boven aangekomen had je uitzicht van bovenaf op 2 verschillende zeehonden kolonies. Het was erg leuk om deze in het wild te zien en ze lagen lekker te relaxen op de stenen in het zonnetje. Het was mooi om te zien dat ze gewoon hun ding deden en zich niks aantrokken van de mensen die op grote hoogte stonden toe te kijken. De wandeling duurde ongeveer 2-3uur, omdat we veel hebben gestopt onderweg. Tijdens de wandeling hadden we stralend weer, met af en toe wat afkoelende wind. Vooral op het puntje van de klif werd je zowat weggewaaid. Zodra we in de auto zaten kwam het ineens met bakken uit de lucht vallen. Na deze hike zijn we wat gaan eten in het enigste restaurantje in het dorp. Wel is het voordeel van het dorp dat het allemaal rondom 1 hoofdstraat ligt, en wanneer je deze dus uitrijd je bij de volgende bezichtiging uitkomt. Het versteende woud en de blowholes. Dit lijkt op een bos waarvan de boomstammen helemaal versteend zijn, alleen zijn deze pijpen niet afkomstig van bomen maar door steen en water zelf gevormd. Er zijn verschillende verhalen rondom hoe deze zijn gevormd, ik weet alleen dat het een verassend gezicht is en erg mooi. Je verwacht dit niet te zien, want de rest van de route is helemaal begroeid en groen. De wandeling gaat verder naar de blowholes, waarbij je de zee tegen de kliffen op ziet knallen. Hier kon je ook goed het verschil in gesteente zien. Hier is deze namelijk zwart van de ooit aanwezig geweeste vulkaan.

Ondertussen hebben we ook bedacht wat we op zaterdag gingen doen. Het eerste plan was om een boottocht te maken langs de zeehonden, alleen omdat het hier nog maar net lente is, liggen de boten nog niet in het water. Dus hebben we besloten om een rivier cruise te maken vanuit Nelson (the place to be) langs de prinses Margeret caves. Dit is een tocht van ongeveer 4,5 uur. Tijdens deze tocht ga je van Victoria naar Zuid-Australië en weer terug naar Victoria. Tijdens deze twee staten ligt een tijdsverschil van een half uur. De grotten bevonden zicht op een diepte van 68 traptreden. Het mooie van deze grot was, dat hier de stenen ook horizontaal groeien in plaats van verticaal. Doordat deze grot aanwezig was onder een bos, kon je ook de boomwortels goed zijn die op zoek waren naar water. Deze grot is ontdekt door iemand die een gat had gevonden in de vloer en zich daarin liet zakken. Deze man is tijdens het ontdekken van de grot een tijdje zoek geweest. Maar het heeft wel geleid tot iets heel moois. Nelson zelf, waar de boot vandaan ging is helemaal niks. Ondanks het feit dat het 1 restaurantje heeft en 1 tankstation, is er niks tot helemaal niks te beleven. We hadden het goeie idee om eerder hiernaar toe te vertrekken, omdat de verwachting was dat het een grote plaatst was. Helaas was dit niet het geval. Gelukkig maakte de boottocht een hoop goed en waren we weer positiever geworden. Op de terugweg naar Portland zaten langs de weg verschillende keren kangoeroes en liepen er zelfs een paar emoes rond. Het is zo gek om deze in het wild te zien lopen. Ze blijven leuk.

Dan zat het weekend er alweer op. Op zondag stond de tocht terug naar Anglesea gepland. We zijn om 9:00 vertrokken en kwamen om 20:30 ongeveer aan bij het huisje. Doordat we in het begin de verkeerde kant opgingen zijn we uiteindelijk op een parallel weg beland die ons door het binnenland voerde. We kwamen in ongeveer 2,5uur 3 of 4 auto’s tegen. De eerste stop was bij de Bay of Island. Dit zijn verschillende rotsblokken in het water dat lijkt op kleine eilandjes. Vandaar ook de naam. Verderop zit de Bay of Martyr. Deze heeft veel weg van de vorige stop, maar nog steeds mooi om te zien. Mijn favoriet was de Grotto. Het is jammer dat een tijd terug de London Bridge is neergestort, want daar is nu bijna niks meer van over. Hetzelfde geld voor the Arch, dat is ook een beetje in het niet gevallen als je het vergelijkt met de overige bezienswaardigheden. Desalniettemin is het wel mooi om te zien. Loch en Gorge iets verderop of iets terug, net hoe je het bekijkt is dan wel weer echt een must see. Dit vormt een soort poort naar de zee toe en je kan hier vanaf het strand ook nog 2 grotten bekijken. Het is vooral heel bijzonder dat de natuur zoiets heeft gevormd. Als je al deze dingen vergelijkt met de 12 apostelen, zijn er wel mooiere dingen te zien.

Na deze korte stops gingen we door naar het witte bos. Dit is aanwezig bij Cape Otway, waar je ook een wandeling kan maken bij de vuurtoren. Het witte bos bestaat uit, zoals de naam het al zegt, witte bomen. Dit zorgt voor een prachtig contrast, want het ligt tegen het regenwoud aan. Uiteindelijk hebben we nog een korte koffiestop gemaakt in Apollo Bay en een eetstop in Lorne en daarna was het hop door naar huis. Dit was een rit van nog 30 min in het pikkedonker langs de kliffen. Eenmaal thuis aangekomen was iedereen gaar en was het dus ook op tijd naar bed.

Week 8 en 9.

Sorry! Dus wat hebben we gedaan de afgelopen 2 weken. Door de weeks op stage gezeten. We zijn al een stuk verder met het project en de eerste resultaten komen al binnen. Op vrijdag zijn we naar Geelong geweest. Even de buurt verkennen. We misten beide het winkelen in leuke (bekende) winkels, maar helaas daarvoor moeten we toch echt naar Melbourne. Het is een leuk dorpje, dat veel charme heeft. Zeker nog een keer terug om de rest te ontdekken. Zaterdags ging de trip naar St Kilda. Daar speelde zich het allerlaatste seizoen van The Block af, en omdat dat standaard wordt gekeken gingen we dat maar even opzoeken. Maar wat viel het tegen. Het is een supermodern gebouw, dat niet echt in de straat past. Wat vooral opviel was, dat het bekend staat als een hippe buurt, er vooral veel zwervers zijn. Het ziet er op sommige stukken heel vervallen uit. Maar het heeft wel zijn charme en we zijn nog even in het Luna Park geweest. Daar hebben we een ritje gemaakt in het spookhuis, wat nog wel wat kan leren van walibi fright nights. Het is wel leuk dat als je hier tijdens schemering komt, je pinguïns kan zien. Wel hebben we een superlekker restaurant gevonden, waar we goed hebben gegeten. Dit restaurant paste dan weer wel in het thema van de stad want het waren wel hippe gerechten. Nadat we opgewarmd waren hebben we besloten om even naar de IKEA te gaan. Als je dan toch in de buurt bent, ga je even langs. Het voelde meteen als thuiskomen. Wel viel op dat het niet op zichzelf stond, maar deel was van een groot winkelcentrum. Dat was wel een gek gezicht. Het restaurant en de foodmarket waren wel een stuk kleiner dan dat ik had verwacht, maar gelukkig hadden ze wel dezelfde dingen. Dus natuurlijk is er een daim taart mee terug gegaan.

De week erop stond in het teken van het huis voorbereiden op visite en zorgen dat ik genoeg had gedaan op stage zodat ik wat dagen vrij kon nemen de 2 weken erna. Ik heb deze week ook de goedkeuring gekregen om door te gaan met de volgende stap van mijn onderzoek. Dus dat is natuurlijk erg fijn. Op vrijdag gingen we op stage door naar het vliegveld om opa en oma op te halen. Na een vertraging van 40 min was het wachten tot ze door de douane kwamen. Blijkbaar was hun vlucht eruit gepikt voor extra controle. Dus dat duurde nog een dik uur voordat ze eindelijk door de deuren kwamen. Omdat ze wat eten hadden meegenomen (zie pepernoten en kaas) duurde het sowieso al wat langer. Nadat we de huurauto hadden opgehaald gingen we de 1,5uur durende trip maken naar Anglesea. Omdat het al donker was, en omdat je aan de andere kant van de weg moest rijden natuurlijk, heb ik het stuk gereden. Na 2 maanden ben ik er aardig aan gewend. Ze hebben het volgehouden tot half 11 en toen moesten ze echt gaan slapen. Zaterdag hebben we buurt een beetje verkend en boodschappen gedaan in het volgende dorp. We hebben ’s avonds heerlijk gegeten in een restaurantje in Torquay. Ook deze dag hebben ze goed volgehouden.

Op zondag gingen we de Great Ocean Road ontdekken. Langs de route hebben we ook meteen een leuk koffietentje en een restaurantje gevonden. De route brengt je langs verschillende soorten natuurgebieden, wat zorgt voor een prachtig uitzicht. Ze hebben ook meteen de Aziatische gekte meegemaakt op de 12 apostelen. Ze liepen weer buiten de paden, terwijl dat niet mag daar ivm natuurgebied. Het was een prachtige rit waarbij het weer goed bleef gelukkig. Omdat het natuurlijk iets is wat je gezien moet hebben, zijn we ook op zoek geweest naar de kangeroe’s. De vorige dag waren ze niet aanwezig op de golfbaan, maar ik wist dat ze er zaten. Dus op zondag een poging twee. En ja hoor, deze keer waren ze aanwezig in een grote hoeveelheid. Dus zijn er de nodige foto’s gemaakt. Dit zorgde voor wel een speciaal einde van een mooie dag. Komende week heb ik met toestemming van stage wat vrije dagen. Dus ik ga genieten van mijn familie tijdens deze twee weken.

p.s. in het album bij deze week staan nog meer foto's!

Week 7 Wijn en bloed.

Week 7 Wijn drinken en bloed.

Projectplan is ingeleverd. YAY! Dus dat is weer een zorg minder. Nu kan de focus liggen op het uitvoeren van het project en dus komt het leuke gedeelte. Wel ben ik erachter gekomen dat bloed niet heel erg lekker ruikt. Maar de eerste afdrukken zijn gemaakt, dus volgende week kunnen we er weer een paar zetten. Ook heb ik ondertussen tapijt opgehaald, dat ik ook kan gaan gebruiken. Dus stage gaat goed op dit moment. We zitten pas op week 6 van stage, dus hebben nog alle tijd om de uitvoering perfect te maken. Volgende week zijn we 1week zonder begeleiding, dus ik ruik een lang weekend (als ik mijn to do lijst helemaal af krijg natuurlijk). Wat wel erg fijn is, is dat we wekelijks een meeting hebben om alles te doorspreken en plannen te maken voor de week erna. Dan weten we in ieder geval waar we aan toe zijn.

Het is 1 september geweest, dus dat betekent LENTE. We merken dat het weer al wat warmer wordt, wat er prettig is Ook de ochtenden zijn niet meer zo fris. Komende week wordt het ongeveer 25 graden. Het grappige is, is dat mensen hier de winter erg koud vinden. Die moeten echt een keer naar Nederland komen als wij winter hebben. Is helemaal niks vergeleken met dit.

En dan komen de leukste dagen van de week, het weekend. Zaterdag ochtend gingen we vroeg op weg naar Emerald. We hadden een weekendje familie op de agenda staan. Na een rit van ongeveer 2uur kwamen we veilig aan. Toen begon de trip naar Yarra Valley, voor een paar proeverijen. We begonnen met bubbels, toen over naar gewone wijn (bij de lunch) en daarna een bierproeverijen. Het was een geslaagde dag en de omgeving daar is zo mooi. Met het prachtige weer, voelde het net als vakantie.

Zondag gingen we op weg naar Sorronto. Daar is een ander vakantiehuisje. Ze hebben een nieuwe puppy, die voor het eerst op het strand kwam. Super schattig!! Ze hebben ons daar kort het strand laten zien en we hebben afgesproken als het nog beter weer is om weer langs te komen. Ze hebben daar hot springs, hoe kunnen we daar nee tegen zeggen. Van Sorronto gaat er een ferry naar Queenscliff, wat ongeveer 1uur scheelt rijden. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit op zo’n grote ferry heb gezeten, dus was een leuke ervaring. We zagen voor het eerst in lange tijd de zonsondergang.

De zondag werd afgesloten met het Block (want coco is verslaafd daaraan) en een wandeling naar de buren om de kat te voeren. Want wij zijn die aardige buren die dat wel doen :D “s Avonds heb ik nog even kort met m’n familie gebeld, wat altijd weer fijn is. Lang leve de moderne technologie. Maandag begint weer een nieuwe week en het aftellen is begonnen want mijn opa en oma komen al bijna!