Daar ben ik weer voor een nieuwe week. Tijd vliegt echt als je hier bent. We zijn alweer bijna 1 maand aan de andere kant van de wereld. Doordat we nu meer duidelijkheid hebben over onze projecten, is het tijd om het projectplan te schrijven. Dus dat betekent nog meer lezen en nog meer schrijven. Gelukkig hebben we eindelijk de goeie koffie gevonden hier op campus. Dus ik ben heel erg blij.

Naast overdag op de universiteit zitten en mezelf bezighouden met artikelen en proberen alles in mijn verslag te krijgen heb ik een nieuwe avondbesteding gekregen. Ben maar weer eens begonnen met sporten. Je moet wat als het uitgestorven is hier in het dorp.

Voor het weekend hebben we weer wilde plannen staan. Familie van Coco komt voor een weekendje deze kant op en op zaterdag staat een avontuur op de planning. Een wandeling op 600meter hoogte door de bomen, ookwel de otway fly genoemd en later een bezoek aan de triple falls. De dag begon droog en warm, maar terwijl we onderweg waren begon het mega hard te regenen en te hagelen. Dus regenjassen en dikke truien aan en gaan. Op een gegeven moment voel je de kou toch niet meer en een beetje regenen zijn we wel gewend. Na een korte lunch in de auto met het laatste beetje warmte, was het dan toch echt tijd om de kou in te gaan.

De Otway fly walk was prachtig. Door de regen kwamen de kleuren nog mooier tevoorschijn. Als het nu al mooi is, laat staan als het zonnig is. Het is wel gek om zo hoog door de bomen te lopen, zeker omdat het er niet heel stabiel uit ziet. De bomen die er staan zijn immens hoog en super breed. Je kijkt echt je ogen uit. Misschien dat we nog een keer teruggaan en dan gaan zip-line door de bomen.

Na een korte opwarm pauze met warme chocolademelk voor een vuurtje was het in de auto en op weg naar mijn allereerste watervallen. Volgens het bordje was het een 2km wandeling wat 1uur duurde. De wandeling was prachtig en door de regen waren de watervallen goed gevuld. Hierdoor stroomde ze enorm hard, wat van ver al te horen was. We waren op dit moment de enige personen bij deze watervallen, dit waarschijnlijk door de harde regen haha. Niemand is zo gek om op dat moment te gaan wandelen.

De geweldige dag werd afgesloten met een etentje in de pub. Iedereen was kapot na het vele wandelen en het bevroren zijn, dus het was vroeg naar bed voor iedereen.

De visite ging zondag rond de middag weer terug naar Melbourne, wat ongeveer 2 uur rijden is. Coco en ik zijn daarna maar even boodschappen gaan doen en een middagdutje. Dat is het belangrijkste van de hele dag. Omdat we in september op de kat van de buren doen passen, gingen we nog even snel langs bij hun om alles door te spreken.

Het volgende avontuur voor het aankomende weekend is alweer gepland, maar eerst maar eens 5 dagen universiteit volmaken.