Hallo!

Daar ben ik weer met een update. Wat heb ik allemaal uitgespookt. Eerst maar even een update over stage, want daarvoor zit ik hier natuurlijk. Ik heb eindelijk van een deel van het project mijn monsters afgenomen (YAY), deze zijn nu naar de VicPol ter analyse. Ik hoef nu nog maar 2dagen monsters af te nemen en dan is het resultaten verwerken. Dus het einde is in zicht. Niet gek ook als je al bedenkt dat het alweer November is. Nog 6 weken en dan zit het stage avontuur er hier alweer op. Ben nu ook langzaamaan informatie aan het verzamelen voor het schrijven van mijn eind artikel die ik moet inleveren. Dit bestaat vooral uit al bestaande artikelen waar ik mijn discussie en uiteindelijke conclusie op kan gaan baseren. Dit zijn er al een hoop die ik heb gevonden.

Maar naast stage doe ik natuurlijk ook leuke dingen. Zo zijn we wat meer gaan rondrijden door de omgeving en hebben we ene plek gevonden waar van oorsprong een vulkaan heeft gestaan. Deze was alleen even op vakantie en hierdoor niet meer aanwezig. Wel zorgde dit voor een mooi uitzicht en konden we het meer goed zien. Daarnaast was ik me ook aan het voorbereiden op een kleine trip die ik ging maken. Dus dat betekende alles opruimen, wassen en spullen klaar leggen.

Vrijdag (26^ste) zat ik vanaf half 5 lekker mensen te kijken tot het tijd was om in te checken. Want ik was op weg naar Nieuw-Zeeland om kim op te zoeken. Rond half 9 ging de check in open en begon de rij. Aangekomen bij de balie bleek ik weer even problemen te krijgen met die fout in m'n visa. Maar omdat ik dat wist, was het geen probleem en kreeg ik mijn ticket. 23:15 zou ik gaan vliegen, dus hop door de security. Hier aangekomen kreeg ik eerst een bom check. Dat is altijd leuk. Aangekomen bij de paspoortcontrole was er weer even gedoe want ze konden me niet vinden in het systeem. Toch maar even laten aanpassen, want dit zorgt voor meer stress dan dat nodig is. Gelukkig was dat zo gebeurt en volgens mij vonden ze het wel grappig. Met 20min vertraging ben ik uiteindelijk opgestegen en opweg. Na 3uur vliegen kwam ik zaterdag ochtend aan in Auckland, met 0 slaap. Want waarom zou je slapen? Volgende stap was door de bagage check en paspoortcontrole. Aangekomen bij de paspoortcontrole hoefde ik maar 3vragen te beantwoorden. Ben je korter dan 3maanden hier, heb je een terugvlucht geboekt en heb je een strafblad. Ja ja en nee en hop ik was in Nieuw-Zeeland. Klinkt zo makkelijk. Door naar de bagage check, want ik ben die eerlijke reiziger en had mijn eten en schoenen aangegeven. Oploskoffie mag gewoon mee en mij wandelschoenen waren ook goed schoongemaakt (lekker lot). Even mijn huurauto ophalen en dan gas geven naar Waihi.

De rit van 1,5uur was echt prachtig en de natuur is beeldschoon hier. Om mezelf een beetje wakker te houden had ik lekker hard de beste Apre Ski hits aanstaan en een kop koffie naast me. Na een stop bij Kim, waarbij ik de waterval in de achtertuin heb gezien (wil ik ook in Breda) hebben we haar spullen achterin gegooid en gingen we op weg naar Hobbitton. Hier werd ik zo gelukkig van. Daar aangekomen heb ik me snel even opgefrist en na een kop koffie gingen we maar eens de shop in. Dit viel best TEGEN, maar een toch iets leuks kunnen vinden voor Olaf. We hadden al kaartjes dus toen het onze tijd was, gingen we met z'n alle de bus in. Deze reed ons door de heuvels richting de set. Met een korte introductie kregen we uitleg over waarom ze dit zo hebben gedaan en werden we afgezet bij de set. En toen ging de tour beginnen met extra details die werden verteld. Het was echt leuk om dit zo te zien en te beleven. Zeker voor een fan zoals ik. We liepen langs allemaal hobbithuisjes en hebben zelfs een drankje gedaan in the Green Dragon. De tour is zeker een aanrader en was geweldig. Na de 2uur durende tour was het tijd om naar Rotorua te gaan en in te checken in ons onderkomen. Dit bestond uit 2 bedden en een bureautje. De wc en douche zaten naast ons en tegenover hadden we een grote keuken. Helemaal prima dus. De supermarkt zit om 3min rijden en na een lekkere en voedzame maaltijd was het relax tijd. Met een fles wijn en Netflix kwamen we de avond wel door.

Zondag waren we op tijd weer onderweg naar Wai-O-Tapu thermal wonderland. Hier moest je op tijd zijn, omdat de geiser maar 1x op een dag wordt aangezet. Omdat we er zo vroeg waren, hebben we eerst de 1^ewandeling gedaan. Meteen bij binnenkomst viel ons de heerlijke geur van zwavel op. Na verschillende mudpools te hebben gezien, kwamen we uit bij een meer dat bestond uit allemaal verschillende kleuren. Al deze kleuren hebben een eigen betekenis aan mineralen die in het water aanwezig zijn. Aan het einde van de wandeling was ineens een knal groen meer. Zo groen had ik water nog nooit gezien. Omdat het tijd was om naar de geiser te gaan, reden we op ons gemak die kant op. De Geiser werd aangezet met een natuurlijke zeep en na een eerst een tijdje te hebben geschuimd, brak de koele bovenlaag en werd de onderliggende druk losgelaten. Dit zorgde voor een krachte waterstraal, die recht naar boven spoot. Na dit een tijdje te hebben aanschouwd, zijn we door gegaan naar de laatste 2 wandelingen. De kleuren op deze paden waren zo krachting en doordat de zon nu begon te schijnen was het nog mooier. Er was een nog groter groen meer bij de laatste wandeling. Hier kon je goed zien dat water met zijn normale kleur het meer in stroomde en hier groen werd. Nadat we alles goed hadden bekeken en beide onder de indruk waren van de natuur, was het tijd om verder te gaan. Na een korte stop in Rotorua, waar een Starbucks was (LoveIt) was het tijd om ons op te gaan frissen voor het avondprogramma. We hadden een Maori experience geboekt. Zo kregen we een inkijk in hoe deze mensen vroeger leefde en hoe ze zich tot op de dag van vandaag nog aan dit geloof vasthouden. Het was een geweldige ervaring en prachtig om te zien. Bij binnenkomst mochten we niet lachen, glimlachen of onze tong uitsteken want dit was onbeschoft tegenover de mensen van het dorp. Onze zelfgekozen chef deed mee aan het welkomst ritueel, wat best intimiderend overkwam. Tijdens de busrit terug, deden alle personen een nummer van hun eigen land. Dus wij deden natuurlijk een liedje genaamd; Poesje mauw. Want welk ander nummer moeten we leren aan de mensen.

Op maandag hadden we wat kleine dingetjes op de planning staan die we wilde zien. Het weer was heel slecht voorspeld, dus daar moesten we rekening mee houden. We zijn eerst naar de Wairakei Terrasces walkway geweest. Hoewel deze zijn gemaakt door mensen, is het door de 18jaar veranderd in een natuurlijk verschijnsel. Het water dat aanwezig was op deze terrassen, was knalblauw. Omdat het licht miezerde was de stoom die ervanaf kwam enorm. Hierna ging de reis naar de Huka Falls. Huka is Maori voor foam ofwel schuim. Het water stroomde met een immense kracht door de rivier. Wat leuke feitjes, per seconde gaat er 220.000 liter naar beneden door de waterval en er kan elke 12 seconden een voetbalveld worden gevuld met de hoeveelheid water. Dit water was zo helderblauw, zoiets had ik in Australië nog niet gezien bij een waterval. Tegenover de watervallen zaten de Craters of the Moon. Dit is een wandeling die langs verschillende kraters gaan, die bestaan uit mudpools. Sommige zijn opgedroogd, maar 2 waren enorm aan het bubbelen en herrie aan het maken. Op zo’n moment realiseer je je wel dat we in een actief vulkanisch gebied zijn. Overal in het gebied komt stoom uit de vloer, en het zand is ook warm. Een gekke gewaarwording. Tegen het einde van de wandeling begon het ineens kneiter hard te regenen. Dus het was tijd voor een hapje eten in Taupo, korte boodschappen ronde en daarna even rusten op de kamer. Een zelf gekookte maaltijd doet altijd wonderen om weer even warm te worden. Nadat we een hapje hadden gegeten en wat droogs hadden aangetrokken gingen we op weg naar een Redwoods walk in het donker. Een Redwood bos heb ik al eerder gezien, maar nog niet in het donker. Er waren verschillende lampen opgehangen in het bos en terwijl we hoog door de bomen liepen, zorgde dat voor een goed effect. Er waren verschillende lampen verstopt op de vloer, en licht effecten op de bladeren. Het was erg gaaf om dit zo te zien.

Dinsdag was het uit check dag. We mochten onze koffers bij de inn achterlaten, terwijl we naar de Kerosene creek reden. Dit is een natuurlijke hotspring waar je in kan zwemmen. We waren er voor een tijdje helemaal alleen, met 1 andere Nieuw-Zeelander. De mensen zijn allemaal superaardig en maken graag een praatje met je. Zo kom je nog meer te weten over het land, maar leren zij ook wat over ons geweldige Nederland. Na even in het warme water te hebben gelegen, zijn we teruggereden naar de inn. Daar even omgekleed en onze koffers maar even opgehaald. Na een korte koffiestop bij Starbucks, (het is niet dat ik afkick verschijnselen heb ofzo, maar ik moet het nu weer even een tijdje zonder doen, dus als het nog kan ga ik toch echt even een ijskoffie halen) gingen de 3uur durende rit maken naar Auckland. Hier aangekomen bleek het parkeren een ramp. Maar uiteindelijk lukt ook dat natuurlijk. Omdat we lang in de auto hadden gezeten, was het eerst tijd om even een drankje te doen. We vonden een snoezig tentje, waar ze verschillende biersoorten hadden. Ook Belgisch witbier, yay. Hierna zijn we een rondje gaan lopen door het centrum en waren we op zoek naar een restaurant. We kwamen uiteindelijk uit bij een Turks restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. Om onze 4 dagen goed af te sluiten hoort daar natuurlijk een cocktail bij. Dus voor Kim een koffie cocktail en voor mij een alcoholvrije. Want ik ben verstandig en moest nog autorijden natuurlijk. Toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen, Kim te droppen bij het hostel en mijn auto in te leveren.

Ik was uiteindelijk om half 10 op het vliegveld, terwijl mijn vlucht pas vertrok om 6am. Je hebt vroeg en je hebt fanatiek vroeg. Dus ik heb me vermaakt met mensen kijken en netflixen. Om 4am mocht in eindelijk inchecken en mijn koffer droppen. Blijkbaar was de Internation Departures security check verbouwd en werd deze opnieuw geopend. Dus we moesten als schapen wachten tot half 5, voordat we erdoorheen mochten. Ik was gelukkig niet de enige die hier niet echt blij van werd. Toen konden we eindelijk door naar de gate en hop het vliegtuig in. Zodra ik zat, sliep ik. Vast supergezellig voor de personen naast me. Met 45minuten vertraging lande ik uiteindelijk weer in Melbourne waar Co me ophaalde. Omdat ik een goeie student ben, gingen we meteen door naar de universiteit. Hier aangekomen bleek het internet eruit te liggen. Daar hebben we dus helemaal niks aan. Thuis aangekomen heb ik heerlijk even geslapen, eten gekookt en weer verder gaan slapen.

Ook hebben we te horen gekregen dat we visite krijgen komend weekend. Heerlijk dat we dat 2dagen van tevoren te horen krijgen. Blijkbaar willen wat mensen rust van de stad en komen ze een weekendje relaxen in Angelsea. Dus we moesten nog even snel het huis opruimen. Niet dat het een puinhoop was, maar een doekje doet wonderen. Ook hebben we de eerste dag 30+ graden gehad. Dit ging gepaard met een tropische onweersbui. Het was zelfs in de avond nog warm.

Omdat ik super veel foto’s heb gemaakt van mijn NZ trip, staan deze allemaal in het bijbehorende album. Dus kijk gerust even daar :D Tot volgende keer!

Liefs Lot